آیا همکاری ایران و چین موقعیت آمریکا را تضعیف خواهد کرد؟ به گزاش ایلنا به نقل از فوربس، اتفاقاتی که به کاهش اعتبار و احترام جهانی آمریکا منجر شده نتیجه رویه این کشور در سالهای اخیر است.
سیاستهای ملیگرایی افراطی و راهکارهای متناقض در سالهای اخیر دولت ترامپ انزوای جهانی آمریکا را به همراه داشته است و حتی میتواند موقعیت آمریکا را بدتر کند
، این در حالی است که قرارداد ۲۵ ساله جمهوری اسلامی ایران و چین باعث تضعیف جایگاه و موقعیت آمریکا در خاورمیانه خواهد شد.
چین و ایران اعلام کردند که در حال تدوین یک توافق ۲۵ ساله برای گسترش روابط سیاسی و اقتصادی خود هستند. این توافق میتواند یک راهکار جدید برای ایران باشد تا بتواند از فشارهای آمریکا با توجه و کمک شرق، عبور کند.
این توافق همچنین موقعیت آمریکا را در خاورمیانه تضعیف خواهد کرد. آمریکا که قبلا از برجام خارج شده بود، به تازگی از سازمان جهانی بهداشت هم خارج شد تا گامی دیگر در زمینه خروج از صحنه جهانی برداشته باشد.
نقش رهبری آمریکا در جهان در حال کاهش است. سالهای طولانی آمریکا با رشد اقتصادی همراه بود و رشد اقتصادی این کشور همچنین باعث تقویت موقعیت اقتصادی و سیاسی ایالات متحده در سطح بینالمللی احتیاج شده بود. اما در سالهای اخیر این روند به نفع چین تغییر کرده است
به گزارش راهبرد معاصر؛ ایران در کنار تمدید قرارداد بیست ساله با روسیه به دنبال مذاکره برای توافق نامه مشارکت استراتژیک بیست و پنج ساله با چین می باشد و این اقدام را می توان نشانه ای از ائتلاف سازی جدید بین المللی در مقابل فشارهای سیاسی و اقتصادی آمریکا در نظر گرفت.
اگر چه این توافق همچنان نهایی نشده اما ، چین در بخش انرژی و زیرساختی 400 میلیارد دلار سرمایه گذاری خواهد کرد. به نظر می رسد که منافع تهران – مسکو و پکن به شکلی همگرا شده که می تواند چالشی برای تلاش های آمریکا برای حفظ سلطه بر نظام بین الملل می باشد.
آیا همکاری ایران و چین موقعیت آمریکا را تضعیف خواهد کرد؟ به گزاش ایلنا به نقل از فوربس، اتفاقاتی که به کاهش اعتبار و احترام جهانی آمریکا منجر شده نتیجه رویه این کشور در سالهای اخیر است.
سیاستهای ملیگرایی افراطی و راهکارهای متناقض در سالهای اخیر دولت ترامپ انزوای جهانی آمریکا را به همراه داشته است و حتی میتواند موقعیت آمریکا را بدتر کند
، این در حالی است که قرارداد ۲۵ ساله جمهوری اسلامی ایران و چین باعث تضعیف جایگاه و موقعیت آمریکا در خاورمیانه خواهد شد.
چین و ایران اعلام کردند که در حال تدوین یک توافق ۲۵ ساله برای گسترش روابط سیاسی و اقتصادی خود هستند. این توافق میتواند یک راهکار جدید برای ایران باشد تا بتواند از فشارهای آمریکا با توجه و کمک شرق، عبور کند.
این توافق همچنین موقعیت آمریکا را در خاورمیانه تضعیف خواهد کرد. آمریکا که قبلا از برجام خارج شده بود، به تازگی از سازمان جهانی بهداشت هم خارج شد تا گامی دیگر در زمینه خروج از صحنه جهانی برداشته باشد.
نقش رهبری آمریکا در جهان در حال کاهش است. سالهای طولانی آمریکا با رشد اقتصادی همراه بود و رشد اقتصادی این کشور همچنین باعث تقویت موقعیت اقتصادی و سیاسی ایالات متحده در سطح بینالمللی احتیاج شده بود. اما در سالهای اخیر این روند به نفع چین تغییر کرده است
به گزارش راهبرد معاصر؛ ایران در کنار تمدید قرارداد بیست ساله با روسیه به دنبال مذاکره برای توافق نامه مشارکت استراتژیک بیست و پنج ساله با چین می باشد و این اقدام را می توان نشانه ای از ائتلاف سازی جدید بین المللی در مقابل فشارهای سیاسی و اقتصادی آمریکا در نظر گرفت.
اگر چه این توافق همچنان نهایی نشده اما ، چین در بخش انرژی و زیرساختی 400 میلیارد دلار سرمایه گذاری خواهد کرد. به نظر می رسد که منافع تهران – مسکو و پکن به شکلی همگرا شده که می تواند چالشی برای تلاش های آمریکا برای حفظ سلطه بر نظام بین الملل می باشد.
یک کارشناس اقتصادی درباره قرارداد بین ایران و چین مینویسد: در جایی که قدرت چانهزنی طرفین برابر نیست، امکان شکلگیری بازی برد- برد با توزیع منصفانه وجود ندارد. طرف ضعیف، برای جلب همکاری طرف قویتر، ناچار از پرداخت امتیازهای خاص است. این قاعده کلی در هر رابطهای وجود دارد؛ از رابطه میان دو فرد و دو شرکت گرفته تا دو کشور.
علی دینیترکمانی کارشناس اقتصادی در روزنامه شرق نوشت: قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین یکی از موضوعات داغ این روزهاست. بدون ورود به جزئیات این قرارداد، به چند نکته کلی اشاره میکنم که میتوان برمبنای آنها درباره خروجی این قرارداد از منظر منافع ملی به ارزیابی پرداخت.
چین به عنوان یک بازیگر مهم جهانی در حال ظهور است. نمیتواند قواعد مهم بازیگری جهانی از جمله تأمین امنیت برای تولید و سرمایه خارجی را نادیده بگیرد. نمیتواند بدون همکاری با غرب به فناوریهای پیشرو دست یابد. ازاینرو، منافعش، در محکمکردن میخ قدرت نئواستعماری در حال ظهور خود است که لازمه آن همکاری با قدرتهای بزرگ جهانی است؛ یعنی برای چین، یک کشور خاص، فرع بر مسئله است. آنچه اهمیت دارد، تأثیر تعاملات با چنین کشوری بر کلیت تعاملاتش با جهان است. اگر تأثیر منفی بگذارد، به احتمال زیاد، از آن پس میکشد. اگر در راستای منافعش باشد، بازی را به گونهای پیش میبرد که دیگران را در خدمت تأمین منافع خود قرار دهد.
نتیجه همکاری یا منازعه میان دو طرف با قدرت خیلی نابرابر از قبل مشخص است. نتیجه منازعه، حذف سریع طرف ضعیف از صحنه است. نتیجه همکاری نیز شکلگیری بازی با توزیع نابرابر منافع حاصله است. در جایی که قدرت چانهزنی طرفین برابر نیست، امکان شکلگیری بازی برد- برد با توزیع منصفانه وجود ندارد. طرف ضعیف، برای جلب همکاری طرف قویتر، ناچار از پرداخت امتیازهای خاص است. این قاعده کلی در هر رابطهای وجود دارد؛ از رابطه میان دو فرد و دو شرکت گرفته تا دو کشور.
اگر مسیری که چین در چند دهه اخیر طی کرده است، اقتصاد ایران نیز تجربه میکرد، امروز نیازی به چنین قرادادی پیش نمیآمد تا چین تأمینکننده فناوری و سرمایه مالی در حوزههای کلیدی از جمله نفت و گاز و شیلات و… باشد. با ادامه روندهای گذشته در عرصه سیاست خارجی، چنین قراردادی مانع از بدترشدن شرایط نمیچین، در چارچوب قدرت چانهزنی نابرابر طرفین، با اقتصاد ایران همان کاری را خواهد کرد که نظریهپردازانی، چون پاول باران و پاول سویزی در کتاب «اقتصاد سیاسی رشد» از آن به عنوان «انتقال مازاد» از کشورهایی پیرامونی به کشورهای مرکز نام میبرند؛ یعنی وابستگی فناورانه و مالی و سیاسی به چین با پیامد منطقی توزیع نابرابر منافع و در تحلیل نهایی یعنی «توسعه توسعهنیافتگی». راهکار اساسی برای پرهیز از تشدید وضعیت، درک جهانبینی است که چینیها به آن رسیدند؛ توسعه مقدم بر هر چیزی است.
کشتی های ایرانی در چین دستگیر شدند ,نزدیک به دو هفته است که شش کشتی ایرانی متعلق به بزرگترین شرکت کشتیرانی ایران در بنادر چین، لنگر انداختهاند و اجازه حرکت ندارند؛ مشکل این است که رعایتنکردن قوانین مربوط به سوخت پاک که اجرای آنها از سال ۲۰۲۰ برای تمامی خطوط کشتیرانی
براساس این قانون که از سوی IMO (نهاد بینالمللی کشتیرانی) وضع شده، تمامی کشتیها از اول ژانویه ۲۰۲۰، باید از سوخت مازوت به سوخت گازوئیل شیفت میکردند یا حداقل درصد گوگرد مازوت (نفت کوره) راه به کمتر از یک تا نیمدرصد کاهش میدادند.
بهترین راهکار، اجاره کشتی برای جابهجایی بار و ارسال آن به ایران است تا زمانیکه تکلیف این کشتیها روشن شود اما بهدلیل همین محدودیتهای اعمالشده مسئله کمی پیچیده شده است، خطوط کشتیرانی دیگر که امکان حمل این کالاها را دارند، هزینه بارگیری را بهشدت افزایش دادهاند که اثر قابلتوجهی روی قیمت نهایی آن کالاها خواهد گذاشت.
در این میان، آنطورکه برخی صاحبان کالاها گفتهاند، شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، هزینهای را در قالب EFS (هزینهای مازاد برای تأمین هزینههای تغییر سوخت کشتیها به سوختی سازگار با محیط زیست) از آنها دریافت میکند که هزینهای مجزا مربوط به افزایش هزینه حمل بار به سبب ارتقای کیفیت سوخت برای هماهنگی با قوانین بینالمللی است اما نکته آنجاست که این هزینه بر صاحبان بار تحمیل شده اما در قبال آن، قانون اجرا نشده و سرانجام هم این صاحب کالاست که برای انتقال بار خود باید به این و آن، متوسل شود.
. یک منبع مطلع در وزارت امور خارجه دراینباره تصریح کرد : «حدود دو هفته است که با این چالش روبهرو شدهایم و نمایندگیهای وزارت امور خارجه در پکن و سرکنسولگریها بهصورت مداوم با مقامهای محلی، وزارت راه و سازمان بنادر و کشتیرانی چین در تماس هستند. امیدواریم در چند روز آینده راهحلی برای آن بیابیم».
این منبع مطلع در ادامه میگوید: «با توجه به اعتراضات اخیر درباره پیشنویس سند همکاری ایران و چین که البته هنوز نهایی نیست، چین کمی از ایران گلهمند شده و این ناراحتی بر این مسئله هم سایه انداخته است، بههمیندلیل در حال رایزنی هستیم که این مشکل را برطرف کنیم». به گفته او: «آنچه وزارت خارجه دنبال میکند، دریافت اجازه برای لنگرانداختن بهمنظور تخلیه و بارگیری کشتیهای ایران در بنادر چین است
مسعود دانشمند، رئیس هیئتمدیره کانون سراسری انجمنهای حملونقل بینالمللی، در این زمینه اظهار داشت: «شرکتهای کشتیرانی باید از سال ۲۰۲۰ به اینسو، مطابق با قوانین نهاد بینالمللی کشتیرانی، مازوت مصرف نمیکردند اما شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی با استفاده از مازوت، این قانون را نقض کرده و سیستم موتور کشتیها را با سوخت با گوگرد پایین تنظیم نکرده است». دانشمند با بیان اینکه توقف کشتیها در بنادر چین تا زمان تعیین تکلیف ادامه خواهد داشت.